hakken uit het zand

Ik sta op, maak me klaar, pak wat fruit 

Pak mijn fiets, rij de straat uit

Na enige tijd kom ik aan

Plaats van bestemming; de maan

Want voor mijn gevoel ben ik heel ver weg

En zou je 't geloven als ik zeg

Dat ik niet meer thuis ben

Dat thuis vervaagt en

Een andere invulling heeft 

Ook als jij het anders beleeft 

Ik wil niet vertrekken, ik wil niet weg hier

Dit kleine meisje had hier zoveel plezier 

Ik leerde kennen, leerde aan en leerde af

Was dankbaar voor alles wat deze plek mij gaf

Ik was hier vrij, mocht er zijn

Met mijn liefde, maffe humor en ook mijn pijn

Ik was er en dat was goed

En nu weet ik even niet meer wat ik moet

Opnieuw beginnen

Opnieuw beminnen

Leren kennen, aanleren en afleren

Op deze weg weer nieuwe beren 

Het begin is goed

Voorzichtig goede hoop

Die eerste indruk is wat het 'm doet

Ik voel mijn hard bonzen wanneer ik binnen loop

Een glimlach, op mijn schouder een hand

Voorzichtig schuiven mijn hakken uit het zand

Ik voel me warmer worden en kalmeer

Misschien kom ik toch tot inkeer 

Nieuw is spannend, maakt me bang

Maar verandering ken ik toch al zo lang

De onzekerheid nekt me bijna weer

Maar ik besluit, niet dit keer

Ik hou me staande en ik hou me groot

Met 1 meter 60 voelt dat idioot 

Maar ik leerde niet alleen kennen, af en aan

Ik leerde vooral hoe ik met mijzelf

Om wilde gaan

Klaar met ik durf niet

Of kan ik dit wel?

Met "wat als iemand me ziet"

Of "zien ze me wel?"

Ik ben veranderd en niet iedereen vind dat oke

Ik durf meer en geef niet meer zo mee

Ik sta sterker dan ooit, weet je dat?

Ik bewandel -heel cliché- mijn eigen pad

Ik koos ervoor om weg te gaan

Om een volledig nieuw pad in te slaan

Ja, ik zal het missen, geheid

Maar op dit moment voer ik mijn eigen strijd

Ooit kom ik terug en dan zul je zien dat

Zorgen maken niet nodig was

Ooit kom ik terug en dan zie je dat

Ik gewoon niet meer in dat plaatje pas